Türkçede konuşmadaki heceleme, bazı durumlarda yazı dilindeki heceleme kuralına uymaz.
Örneğin, bir sözcük ünsüzle bitip ondan sonra gelen sözcük ünlüyle başlıyorsa, ünsüzle biten sözcüğün sonundak, ünsüz, kendisinden sonra gelen sözcüğün ünlüsüyle birleşir ve birleştiği hecede söylenir. Aşağıda ki örnekle bunu görebilirsiniz.
Geldim ama o beni görmedi:
Gel-di-ma-ma o be-ni gör-me-di.
Yaptıklarınız için teşekkür ederim
Yap-tık-la-rı-nı-zi-çin-teş-ek-kü-re-de-rim
Ben onu gördüm ama o beni görmezden geldi:
Be-no-nu-gör-dü-ma-ma0-be-ni-gör-mez-den-gel-di
Hali vakti yerinde bir adam
Ha-li vak-ti-ye-rin-de-bi-ra-dam
Ulama konuşmayı tek düzelikten kurtaran, ona akıcılık sağlayan bir uygulamadır. Eğer ulamaya dikkat etmezsek konuşmamız akıcılıktan uzak takur tukur bir duruma gelir bu da dinleyeni rahatsız eder.
Ancak cümle içinde sözcüğün önemini belirtmek istiyorsak ulama yapmayız
Örneğin: “ Ben onu gördüm, ama o beni görmezlikten geldi. ” Cümlesini ulama yapmadan söyleyin.
Burada istemediğimiz bir durum konusunda serzenişte veya şikayette bulunuyorsunuz ve neredeyse bütün sözcüklerin tek tek altını çiziyorsunuz.
“Yarın oteline gidip onu göreceğim. ” Cümlesinde de ulama yapmadığımız zaman cümlede ki bütün sözcüklerin altını çizmiş oluyorsunuz. Bu cümlenin söylenmemiş olan devamı “ Bak o zaman neler olacak. ” gibi bir cümle olabilir. Yani söylediğiniz birinci cümlede bir tehdit var
